بررسی اقتصادی شیرین کردن آب شور در برخی از مناطق منتخب ایران

نمک زدائی (شیرین کردن آب شور): این اصطلاح به عملی اطلاق می شود که طی آن محتوای نمک و سایر مواد موجود در آب دریا یا آب شور به اندازه ای کاهش داده می شود که چنین آبی جهت مصارف آدمی، حیوانات صنایع و سایر موارد تعیین شده مناسب گردد. نقش موثری که شیرین کردن آب شور ممکن است تحت شرایط مناسب در مناطق در حال توسعه ایفا کند اجرای چنین تحقیقی را لازم ساخت . این بررسی دارای چهار هدف بود: نخت امکان کاربرد اقتصادی آب شیرین شده در مناطقی که دارای امکان رشد و توسعه می باشند و مشخص نمودن این نواحی، دوم جمع آوری اطلاعات فنی و اقتصادی راجع به تاسیسات آب شیرین کن در مناطق مورد بحث و تنظیم این اطلاعات جهت استفاده و کاربرد در تاسیسات در حال تاسیس و قابل توسعه، سوم تنظیم ارقام مربوط به هزینه ها، قیمت ها و نمونه های بهره برداری از منابع آب موجود و تخمین تقاضا و عرضه آب برای سالهای آینده، و در انتها به عنوان هدف اصلی تحقیق مشخص نمودن کارآمدترین تاسیسات موجود آب شیرین کن با توجه به تبدیل آب شور و بهمراه آن نهادن مشخصات فنی و اقتصادی برای تاسیسات آب شیرین کن جهت کارآئی بیشتر این دستگاهها. تحقیق حاضر تاکید بر زمینه تخصیص آب برای مصارف غیرکشاورزی دارد. در انتخاب مناطق مورد تحقیق یکی از بزرگترین مشکلات که در راه رسیدن به هدفهای ذکر شده وجود داشت کمبود اطلاعات مناسب و لازم در مورد منابع موجود آب شیرین و شور در مناطق مسکونی کم آب مملکت بود. انتخاب نهائی مناطق مورد تحقیق براساس مشاوره با مقامات ذیصلاح دولتی صورت گرفت . بهرحال وجود امکان رشد و توسعه برای مناطق مورد تحقیق از ضروریات انتخاب آن نواحی بود. پاره ای از ادارات دولتی در مناطق منتخب برای بررسی جهت پاسخ به پرسشهای مورد لزوم انتخاب گردیدند و برای هر کدام نسخه ای از پرسشنامه مربوط ارسال گردید. در انتها از بین دوازده منطقه، تنها چهار ناحیه، بندرلنگه، جزایر کیش ، هرمز و خارک انتخاب شدند. بعد از بررسی چهار منطقه فوق الذکر تاسیسات آب شیرین کن بندرلنگه بعنوان کارآمدترین تاسیسات تبدیل آب شور شناخته گردید. این مطالعه با بحثی در مورد امکان کاربرد هر چه بیشتر آب شیرین شده در مناطق کم آب و دارای ظرفیت توسعه، خاتمه پذیرفت .